Drents succes

Nog eens veertig keer Het Pauperparadijs op de binnenplaats van het Gevangenismuseum in Veenhuizen. Volgend jaar. Gaat dat zien, gaat dat zien, en als u dit jaar al bent geweest, ga het dan nog eens zien, want het is een pracht van een voorstelling, op een bijzondere plek.

Het lijkt een waagstuk, zo’n herhaling. Het is een dure voorstelling en voor veel Nederlanders is de plek ver weg. Bovendien zijn de kaartjes aan de prijzige kant. Dezelfde bedenkingen golden dit jaar echter al. Het Pauperparadijs is zo’n doorslaand succes geworden dat het risico niet al te groot lijkt. Bovendien is er nog een wachtlijst van 30.000 belangstellenden. Dat kan dus welhaast niet meer misgaan.

Tenzij een stuk of wat Veenhuizers roet in het eten gooien. Zij zien de drukte in hun verstilde dorp als overlast en daar wensen ze gevrijwaard van te blijven. De eerste advocaat heeft zich al gemeld en één dorpeling heeft alvast te kennen gegeven graag euro’s op zijn rekening te zien verschijnen, wil hij afzien van een gang naar de rechter.

Deze mensen staan in hun recht en maken daar gebruik van; daar kan niemand wat aan afdoen. Vervelend is het wel en ook niet erg sociaal. Zo groot is het leed dat de voorstelling aanricht ook weer niet: er wordt hier en daar slordig geparkeerd en het geluid kan over de daken galmen. Dat is te verdragen. En zo lang duurt het allemaal niet.

De gang van zaken dit jaar is vrijwel rimpelloos geweest. De kans dat de rechter, gewapend met die kennis, de bezwaren nu zou toewijzen lijkt dan ook niet erg groot. De bezwaarden kunnen zich de advocaatskosten maar beter besparen.

Dit is het succes van producent Wolter Lommerde en regisseur Tom de Ket. En het is prachtig dat Drenthe zich op deze manier opnieuw kan laten zien als provincie waar de cultuur gedijt. Prettige voorstelling allemaal.

Pieter Sijpersma – Bron: Dagblad van het Noorden